[vc_row][vc_column][vc_column_text]
[/vc_column_text] [/vc_column][/vc_row]
همکاری زنجیره تامین بعنوان یک رویکرد جمعی موثر علیه رقبای بازار، در پی بهبود عملکرد زنجیره تامین است. برای شکل گیری همکاری در زنجیره تامین باید به این پرسش پاسخ داد که عوامل موثر بر همکاری زنجیره تامین کدام اند و روابط میان آنها چگونه است؟ برای پاسخگویی به این سوال ها، این پژوهش با به کارگیری رویکردی ترکیبی در پی توسعه مدلی از عوامل موثر بر همکاری زنجیره تامین است. بدین منظور پس از مرور نظام مند پژوهش های حوزه همکاری زنجیره تامین که با هدف شناسایی عوامل موثر انجام شد، با به کارگیری مدل پشتیبانی اجماع گسسته میان خبرگان اجماع حاصل شد و عوامل منتخب شناسایی شدند؛ سپس با به کارگیری دو رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری و نقشه های شناختی فازی، ضمن شناسایی روابط و تعاملات و همچنین تقسیم بندی نوع متغیرها، قوت روابط میان آن ها نیز تعیین شد. به کارگیری این دو روش مکمل، ضمن رفع نقاط ضعف این دو رویکرد، موجب تقویت مدل ساختاری حاصل به شکل کمی کردن قوت روابط می شود. مدل حاصل ضمن اینکه نحوه اثرگذاری متغیرهای موثر بر همکاری را از حیث سطوح و تقدم و تاخر مشخص می سازد، قدرت انتخاب در مورد قوت متغیرها را نیز فراهم می آورد که می تواند مبنایی مناسب برای تصمیم گیری مدیران به منظور توسعه همکاری زنجیره تامین فراهم کند.
